Kościół pw. Św. Ducha

Kościół Świętego Ducha, fundacji Spytka III zwanego Jarosławem, został zbudowany na miejscu dawnej drewnianej kaplicy, która funkcjonowała jako dom dla ubogich i sierot. Kościół powstał w 1495 roku i pierwotnie był drewnianą, jednonawową konstrukcją połączoną z budynkiem szpitala. Świątynia ta przetrwała do 1689 roku, kiedy to na jej miejscu wybudowano murowany kościół, istniejący do dziś. Kościół konsekrowano 7 sierpnia 1690 r., nadając mu wezwanie Ducha Świętego, św. Michała Archanioła (patrona miasta) i św. Błażeja. W ołtarzu głównym znajdował się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, uważany za cudowny, namalowany na płótnie, który istnieje do dziś.

Ta barokowa świątynia miała charakter obronny. Wskazują na to grube mury, małe, wąskie okna i otwory strzelnicze umieszczone pod okapem dachu. Kościół Świętego Ducha był częścią systemu obronnego miasta. Pełnił rolę osłony Bramy Krakowskiej. W pobliżu kościoła znajdował się budynek szpitala, a także ogród, sad, stodoły i stajnie. W sąsiedztwie znajdował się również cmentarz. Najprawdopodobniej chowano na nim osoby zmarłe w szpitalu przy kościele.

Od zaboru austriackiego do 1944 r. kościół pełnił funkcję świątyni protestanckiej. Obecnie w świątyni, we wnęce ołtarzowej, znajduje się namalowany na desce obraz przedstawiający Ukrzyżowanego Chrystusa, datowany na XVII-XVIII wiek. Polichromia zdobiąca świątynię, została wykonana przez malarza Wiesława Wodnickiego z Przemyśla. W kościele Świętego Ducha, po lewej stronie od wejścia do prezbiterium, umieszczony jest XVII-wieczny obraz Maryi z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii, zwanej Miłosierną.

Więcej